Όσα ξέρει το μαξιλάρι δε τα ξέρει ο κόσμος όλος.... Έχω μιλήσει μαζί του ώρες ατέλειωτες… Σαν από μηχανής θεός κάθε βράδυ -σύντροφος, εραστης, εξομολόγος, καθρέφτης, μυστικοκράτορας.
Με έχει δει να κοιμάμαι, να μην κοιμάμαι, να μετράω πρόβατα, να κάνω σεξ, να κάνω ευχες, να βρίζω, να κατονομαζω αυτούς που βρίζω... Πραγματικά αν το μαξιλάρι είχε στόμα τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα... Κανείς δε θα είχε μαξιλάρι!!!
Ποσό θα ήθελα να υπήρχε και στους ανθρώπους αυτό... Να μπορείς να μιλήσεις, να πεις τον πονο σου, τη χαρά σου, τη σκέψη σου, την καυλα σου, χωρίς να κριθείς, χωρίς να κοιτας γύρω σου πόσοι το έμαθαν, χωρίς να φοβάσαι ότι σε μια τυχόν διαφωνία θα σου χτυπηθούν στο κεφάλι...
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν από τα μαξιλάρια ότι τα ανείπωτα είναι ανείπωτα και πρέπει να είσαι έτοιμος γι'αυτά... Αλλιώς δεν μπορείς να είσαι φίλος, ούτε μαξιλάρι... Και ο φίλος οφείλει να είναι μαξιλάρι!!!
Τα μαξιλάρια δεν είναι αντικείμενα... Είναι οι φίλοι που εμπιστευόμαστε άνευ όρων... Μάθε από το μαξιλάρι και γίνε σαν αυτό, τότε θα μάθεις και την εμπιστοσύνη...
Domino Midas sin