...και αν δεν προλάβω ν'αγαπηθώ; αν δεν είμαι ποτέ έτοιμος ν'αγαπήσω;
Ο χρόνος κυλάει... μόνος του... ανενόχλητος από αέρινα συναισθήματα, όμως η ψυχή μου τα ζητάει, είναι μόνη , κραυγάζει για αγάπη.
...Και αυτή στέκεται... μπροστά σου είναι.. μέσα σου είναι, όταν αγαπήσεις εσένα θα αγαπηθείς. Έτσι μαγικά. Χωρίς κόπο, χωρίς μόχθο, η αγάπη δεν είναι ανάγκη, η αγάπη δεν είναι κατάσταση, η αγάπη είναι ψυχική ενέργεια που διέρχεται αυτόματα ανάμεσα σε δύο ψυχές. Δύο ψυχές που είναι έτοιμες η μια για την άλλη. Δύο ψυχές που είχαν τη μαγκιά να πούνε όχι στο ψεύτικο και να αναζητήσουν το αληθινό.
Ψεύτικη αγάπη δεν υπάρχει, αποδεκτή αγάπη δεν υπάρχει, σωτήρια αγάπη επίσης δεν υπάρχει. Η αγάπη θα σταθεί μόνη της χωρίς προσδιορισμό..
...και όταν βγει αυτούσια από μέσα σου αυτή η αγάπη τότε συγχαρητήρια γιατί έμαθες να αγαπάς τον εαυτό σου!!
Α.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσο μεγάλωνα ένιωθα τη ζωή να προσπερνά, κάθε μέρα έχανα την παιδικότητα μου, η αθωότητα ξεθώριαζε. Με τα χέρια κάλυπτα το πρόσωπο μου, κρυβόμουν από τον κόσμο. Το μέλλον σχεδόν αβέβαιο, πάλευε να μου ανοίγει τα μάτια, να ανοίγει παράθυρα σε ορίζοντες πρωτόγνωρους μα συνάμα παράτολμους.
Τι όμορφη που μπορείς να ζωγραφίσεις την ζωή. Φτάνει να το θες... Φτάνει να είναι κάποιος εκεί σε αυτό σου το ταξίδι να σου υπενθυμίζει την ομορφιά του προορισμού και τον στόχο σου! Τα χρώματα που βάζεις στην ζωγραφιά της ζωής σου, χρώματα ευτυχίας, χαράς, κατανόησης, αποδοχής, χρώματα έντονα και ζωηρά!
Μα νερό να γίνονταν και ανάμεσα από τα δάχτυλα σου να έβρισκαν διέξοδο που το κακό; Τα χέρια σου μια φορά θα τα μούσκευες... θα ένιωθες την γλυκιά δροσιά της προσπάθειας στα ακροδάχτυλά σου... θα σου κόβονταν η ανάσα και εκεί που θα νόμιζες ότι αναπνοή δεν μπορείς να πάρεις και πως ήρθε η ώρα να πεθάνεις...
Αέρας...
-5.png)