Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια δύσκολη καθημερινότητα, τόσο οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά όσο και συναισθηματικά. Επικρατεί μια αβεβαιότητα σε όλους αυτούς τους τομείς και είναι κάτι που δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπόψιν.
Βέβαια, ανατρέχοντας πίσω στον χρόνο, συνειδητοποιώ ότι οι καιροί ως επί το πλείστων ήταν δύσκολοι, και...
Δεν έχει σημασία ποια μέρα είναι. Έτσι κι αλλιώς, δεν αλλάζει και τίποτα στις μέρες, πέρα από το νούμερο. Ξεκινάει αδιάφορα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη ενόχληση. Σχεδόν τίποτα δεν σε προδιαθέτει για το πόσο άσχημα μπορεί να καταλήξει η συνέχεια. Μένεις για λίγο στο κρεβάτι με τα μάτια ανοιχτά και με έναν ελαφρύ πονοκέφαλο. Χρειάζεσαι νερό. Σηκώνεσαι,...
Η επιτυχία βρίσκεται στις μικρές διακοπές από την σκληρή δουλειά που τις περνάς με τους ανθρώπους σου.
Σε αυτήν την παγωμένη μπύρα γύρω από μάτια που αγαπάς, από χέρια που σε έχουν κρατήσει στην αγκαλιά τους.
Σε αυτές τις μέρες που η ανάσα σου δεν είναι ανάσα για να συνεχίσεις αλλά είναι ανάσες ηρεμίας.
Γι'αυτό δουλεύουμε σκληρά, για αυτές τις μέρες....
Μου μιλούσες και έμοιαζε ο κόσμος μέσα σου να κάνει χώρο για εμένα. Έμπαινα βαθιά και με κράταγες κοντά σου τυλιγμένη σε μία μάλλινη κόκκινη κουβέρτα, να είμαι ζεστά και άνετα, μα κυρίως κοντά σου. Εκεί ήταν το σπίτι μου μέχρι που πρόφερες και την τελευταία σου λέξη. Εκείνη ήθελες να πεις και μαζί της άνοιγε η βαριά αμπαρωμένη πόρτα για να βγω. ...
Σκόρπιες σκέψεις θα πει σκόρπιες λέξεις που δεν έχουν σειρά κατεύθυνση και αιτία. Γι' αυτό και τις λέξεις που χρησιμοποιούμε πρέπει να τις εκφράζουμε με κατεύθυνση σκοπό και συναίσθημα. Να σεβόμαστε τη χρήση τους. Να κάνουμε την διαφορά και να στοχεύουμε ψηλά. Σε μια πιο όμορφη ζωή. Θετική,γεμάτη νόημα ελπίδα και ζωντάνια! Γιατί έτσι μας αξίζει να...
Η πρόληψη είναι δύναμη. Κανένας δεν το αμφισβητεί αυτό. Πάντα προσπαθούμε να προσέχουμε για να έχουμε. Προσπαθούμε να προετοιμαστούμε για αυτά που θα έρθουν αλλά και για να αποφύγουμε τυχόν δύσκολες καταστάσεις. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν προλαβαίνουμε;; Όταν τελικά παθαίνουμε αυτό που φοβόμαστε γιατί είτε δεν προετοιμαστήκαμε είτε κάναμε τα στραβά...
Με μισάνοιχτα μάτια, ίσα να κρύβει ότι έχει βουρκώσει. Με μουσικές νοσταλγικές τα βράδια νανουρίζει τον εαυτό της. Κι όσο λιγοστεύει το γέλιο, πληθαίνουν οι σκέψεις. Σε όλα τα γιατί ασάλευτες οι λέξεις πώς να εκφράσουν το σιωπηλό χάος που κυρίευε το μυαλό της;
Αρκεί ένα μπουκάλι κρασί, μερικά τσιγάρα, μπόλικα δάκρυα και το "Για να σε εκδικηθώ" του Μητροπάνου, για να πω ότι μου τελείωσες πια και επίσημα... Σου είχα στείλει εκείνο το ποίημα, το χιλιοειπωμένο, αυτό που έλεγε πως ξέρω μια μέρα θα χωρίσουμε, αλλά θέλω να χωρίσουμε μαζί, όχι χώρια.. Και δε με άφησες...
Ένα είναι το σίγουρο: πως η σπουδαιότητα συνοδεύεται πάντοτε από το φθόνο και τη ζήλια εκείνων που δεν μπορούν να τα φτάσουν. Η ίδια η αρχαιότητα έρχεται και μας επιβεβαιώνει δραματικά για αυτό το γεγονός: όλα τα μεγάλα πνεύματα της ανθρωπότητας, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Επίκουρος, με τη λίστα να φτάνει μέχρι τα πνεύματα του σήμερα, όπως ο...
Κάθε μέρα παλεύεις, αγωνίζεσαι από το πρωί που θα πιεις τον καφέ σου, μέχρι το βράδυ που θα γυρίσεις σπίτι. Αγωνίζεσαι, νικάς, πετυχαίνεις πράγματα, αλλά κρατιέσαι στα στραβά και τα ανάποδα της ημέρας και εκεί μένεις και αυτά σε λυγίζουν και σε καταβάλλουν.
...και αν δεν προλάβω ν'αγαπηθώ; αν δεν είμαι ποτέ έτοιμος ν'αγαπήσω;
Ο χρόνος κυλάει... μόνος του... ανενόχλητος από αέρινα συναισθήματα, όμως η ψυχή μου τα ζητάει, είναι μόνη , κραυγάζει για αγάπη.
...Και αυτή στέκεται... μπροστά σου είναι.. μέσα σου είναι, όταν αγαπήσεις εσένα θα αγαπηθείς. Έτσι μαγικά. Χωρίς κόπο, χωρίς μόχθο, η αγάπη δεν είναι...
-5.png)